dinsdag 28 december 2010

Pieds

Wijnranken

Wijnranken of stronken zijn in Nederland bij een groeiend aantal mensen populair. Je kan er heel decoratief mee omgaan. Ga eens kijken bij Huis56 in Ugchelen bij Apeldoorn (www.huis56.nl) , daar krijg je inspiratie genoeg. Niet alleen qua stronken, maar op alle vlakken van interieur. Meubels en accessoires. En als je er bent, doe ze de groeten van ons.

 Maar die wijnranken of stronken moeten daar wel komen.

De Franse vertaling van wijnrank is ‘pampre’, een stronk noem je een ‘trognon’ of  een ‘souche’. Wat wij willen hebben, de rank of de stronk, heet hier dus gewoon een ‘pied’. De voet, die in de grond staat en die al die mooie druiven produceerd en natuurlijk al die mooie wijnen. Maar naar heel veel jaren mooie productie gaat die Pied met pensioen en langzamerhand wordt Hij gerooid. Achteloos op een hoop gegooid wordt Hij overwoekerd door bramen.

Wij moeten zoeken naar die Pieds. Contacten leggen met ‘Caves’ en ‘Domaines’, wijnproducenten die eens in de zoveel jaar een veld ruimen omdat de stronken niet meer de gewenste opbrengst genereren. En we hebben ze gevonden! De overwoekerde bult van Domaine des Arnasseaux en een veld bij Anduze (van wie ook al weer), waar de Pieds nog statig in de grond staan.
Warme kleren aan, Nomads of laarzen en trekken maar. Zoeken in de grote bult of in het open veld wat er decoratief uit kan gaan zien. Want op dat moment is dat het nog niet.

De wortel moet er af worden gezaagd, alle uitlopers die er nog aanzitten moeten worden afgesnoeid.. Een tweede selectie, is dit wel wat. Nee dus. Dus een derde gaat de openhaard in.
Maar het mooie spul, dat gaat binnenkort naar Nederland en de allermooiste natuurlijk richting Apeldoorn.

Reageren

Waarom weet ik niet, maar er zijn mensen die willen reageren op de onze stukjes. Blijkbaar kan dat nu niet rechtstreeks, direct onder het stukje. Ik heb het even gevraagd aan een deskundige.



Wat wel lukt is het volgende: klik in de linkerkolom bij Blogarchief het artikel aan, dan is er onder het stukje wel de mogelijkheid om te reageren.

maandag 27 december 2010

Olijven

Wij hebben een aantal olijfbomen in de tuin staan. Niet veel, het zijn er maar zeven. Buiten het decoratieve karakter van de bomen, hebben ze het voordeel dat er olijven aan groeien. Olijven die je kan inmaken en lekker opeten of die je kan laten persen voor olijfolie. Dat laatste hebben wij gedaan. De bomen zijn de laatste jaren wat doorgeschoten, dus dat betekent eerst met trap en ladder de boom in, om met hark en ander gereedschap zoveel mogelijk takken van hun vruchten te ontdoen.
De eerste plukronde hadden we (nou ja, Jeannette heeft wel verreweg het meeste geplukt) 14 kilo olijven. Wij op een mooie maandagmorgen naar de molen. Op aanraden van kenners zijn we naar de Moulin à Huile Paradis in Martignargues gereden op zo’n 25 kilometer van ons huis.
Iets verder dan de molen in St. Jean-du-Gard (15 km.) maar, met een hogere opbrengst (leg ik zo even uit).
De rit naar het paradijs eindigde een paar kilometer buiten Martignargues, in een mooi heuvelachtig landschap met wijnvelden. Toen we vlak bij de molen de bocht omkwamen zagen we ze staan: een file van ongeveer 90 auto’s van producenten. Alle auto’s volgestouwd met plastic kratten met olijven.

Wij sloten braaf aan en kregen gelijk instructies van onze ‘collega’s’. Om wat aan m’n Franse taal te doen ben ik uitgestapt en ik kon les paysans vertellen wie we waren en wat we deden. Toen zij onze oogst gingen bekijken was de hilariteit groot toen ze ons ene kratje zagen staan. Maar, de kwaliteit was goed! Na twee en een half uur (!) wachten en steeds een stukje opschuiven, waren we aan de beurt.

Met een meewarig ‘ah joli’ werd ons kratje gewogen. 14 kilo. Al onze gegevens werden in de computer ingevoerd en wij kregen een formulier mee, waarmee wij in het winkeltje olie konden ‘krijgen’.


We zijn met elkaar 3 keer geweest, met een totale opbrengst van 41 kilo. Goed voor 7,5 liter olijfolie, dat we hebben afgerond naar 8 liter. Hoe werkt dat? Per 5,5 kilo aangeleverde olijven ‘krijg’ je 1 liter olie. Dat wil zeggen: wij betalen daar iets meer dan 3 euro voor. Dat zijn kosten voor het persen en de verpakking.

In het winkeltje van de molen kost een liter olie vanaf 14 euro (ja, ja, prijzig spulletje die 'huile d'origine Pays du Gard'). In het winkeltje kan je de diverse soorten olijfolie proeven. Wij kozen voor de ‘Fruité à  l’ancienne’, daar hebben we 5 liter van en voor de 'Négrette', daar hebben we 3 liter van. Het smaakverschil is bij ons te proeven.
Onze 8 liter kost bij de molen normaal dus 112 euro. Wij hebben er 25 euro voor betaald. Voor het verschil, 87 euro, hebben we vele uren staan plukken, hebben we 150 kilometer gereden en meer dan 4 uur in de rij gestaan. Maar………. het was erg leuk om te doen en we zijn weer een hele nieuwe ervaring rijker.