Wij hebben een aantal olijfbomen in de tuin staan. Niet veel, het zijn er maar zeven. Buiten het decoratieve karakter van de bomen, hebben ze het voordeel dat er olijven aan groeien. Olijven die je kan inmaken en lekker opeten of die je kan laten persen voor olijfolie. Dat laatste hebben wij gedaan. De bomen zijn de laatste jaren wat doorgeschoten, dus dat betekent eerst met trap en ladder de boom in, om met hark en ander gereedschap zoveel mogelijk takken van hun vruchten te ontdoen.
De eerste plukronde hadden we (nou ja, Jeannette heeft wel verreweg het meeste geplukt) 14 kilo olijven. Wij op een mooie maandagmorgen naar de molen. Op aanraden van kenners zijn we naar de Moulin à Huile Paradis in Martignargues gereden op zo’n 25 kilometer van ons huis.
Iets verder dan de molen in St. Jean-du-Gard (15 km .) maar, met een hogere opbrengst (leg ik zo even uit).
Iets verder dan de molen in St. Jean-du-Gard (
De rit naar het paradijs eindigde een paar kilometer buiten Martignargues, in een mooi heuvelachtig landschap met wijnvelden. Toen we vlak bij de molen de bocht omkwamen zagen we ze staan: een file van ongeveer 90 auto’s van producenten. Alle auto’s volgestouwd met plastic kratten met olijven.
Wij sloten braaf aan en kregen gelijk instructies van onze ‘collega’s’. Om wat aan m’n Franse taal te doen ben ik uitgestapt en ik kon les paysans vertellen wie we waren en wat we deden. Toen zij onze oogst gingen bekijken was de hilariteit groot toen ze ons ene kratje zagen staan. Maar, de kwaliteit was goed! Na twee en een half uur (!) wachten en steeds een stukje opschuiven, waren we aan de beurt.
Met een meewarig ‘ah joli’ werd ons kratje gewogen.
We zijn met elkaar 3 keer geweest, met een totale opbrengst van
In het winkeltje van de molen kost een liter olie vanaf 14 euro (ja, ja, prijzig spulletje die 'huile d'origine Pays du Gard'). In het winkeltje kan je de diverse soorten olijfolie proeven. Wij kozen voor de ‘Fruité à l’ancienne’, daar hebben we
Onze
Geen opmerkingen:
Een reactie posten